.

Τη συνάντησα τις προ άλλες και ακόμα αναρωτιέμαι

γιατί κράτησα αυτή τη φωτογραφία.Ίσως γιατί θέλω

να την ρωτήσω στον εαυτό μου και κωλώνω.
Μπορεί να ακούσω κάτι που ποτέ δεν σκέφτηκα.
Η γλώσσα στάζει δηλητήριο γιατί λέει αλήθειες πριν
προλάβει να τις κλίσει το μυαλό σε κουτάκια καλά
σφραγισμένα.Θέλω μια μέρα να βγω σε ένα μπαλκόνι

νωρίς το πρωί και να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη

ναιιιιιιιιι,είμαι ελεύθερη.
Ίσως έτσι να πείσω τους γείτονες..
Και ίσως κάνοντας το 3 φορές τη μέρα μετά το φαγητό,
μια μέρα να πείσω και εμένα.
Γιατί είσαι πραγματικά ελεύθερος,μόνο όταν το νιώθεις,

ακόμα και μέσα σε ένα μπουντρούμι.

ποσο ελεύθερος αισθάνεσαι λοιπόν;

οποιος ενδιαφέτεται για μπαλκόνι του κρατάω θέση.