Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

       Η Άνοιξη έχει ταυτιστεί στο μυαλό μου με μια εμπειρία των παιδικών μου χρόνων. Την ηλικία δηλαδή που όλα τα παιδάκια ξεκινούν τα πρώτα τους μαθήματα στα αγγλικά και μια από τις βασικές γνώσεις που πρέπει να λάβουν είναι τα ονόματα των εποχών. Όταν λοιπόν στο δικό μου φροντιστήριο μας δίδαξαν τις εποχές εγώ αντιμετώπισα ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν μπορούσα να μάθω την Άνοιξη. Όσο και να προσπαθούσα μου ήταν ακατόρθωτο. Το μοναδικό πράγμα που μπορούσα να θυμηθώ ήταν η απάντηση στο ερώτημα γιατί σας αρέσει η Άνοιξη; <> Έκτοτε δεν την συμπάθησα ποτέ γιατί εξ αιτίας της με κοίταζαν με υποτιμητικό ύφος τα άλλα παιδάκια! Τι περιμένεις όμως από μια εποχή που ονομάζεται Spring,Primavera, Fruhling ,Printemps (κ.τ.λ) ανά τον κόσμο;
      Το καλοκαίρι δε, δεν θέλω ούτε να το σχολιάσω. Υπερτιμημένο όπως πάντα. Θάλασσα, φραπεδιά, διακοπές, τουρίστες, κορμιά στις παραλίες και άλλες πολλές απολαύσεις <<5 αστέρων>>. Ποτέ το καλοκαίρι δεν ήταν φίλος μας, συνειδητοποιείστε το επιτέλους! Το καλοκαίρι πρέπει πάντα να πάρουμε τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την ζωή μας γιατί δυστυχώς μετά ξεκινά ένας καινούργιος χρόνος. Εκτός των άλλων είναι ο πιο επικίνδυνος εχθρός που έρχεται με το μέρος μας για να μας απογοητεύσει περισσότερο από όλους. Μας κάνει παρέα, κερδίζει την εμπιστοσύνη μας και ξαφνικά μας εγκαταλείπει σε κάτι κυρίες εν ονόματι υποχρεώσεις. Και τότε απλά νιώθεις μόνος και ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε. Που χάνετε τότε η φήμη μας λοιπόν; Η δημοφιλής ατάκα για την Ελλάδα ‘’See, sun, sex’’ που αγωνίστηκαν γενιές και γενιές για να κατοχυρώσουν;
        Ένας αναστεναγμός ξεφεύγει από τα χείλη μου όταν σκέφτομαι και το φθινόπωρο. Το έχω δει τόσες πολλές φορές ίδιο και μονότονο που έχει καταντήσει μια συνηθισμένη εικόνα. Ούτε τα κίτρινα φύλλα με συγκινούν πια, ούτε το αεράκι που χαιδεύει το πρόσωπο τα πρωινά με ενθουσιάζει ούτε καν οι πρώτες βροχές. Δεν με γοητεύει τίποτα. Μια αγενέστατη και αυταρχική εποχή είναι που μας επιβάλει τις ιδιοτροπίες της και όταν έρθει η στιγμή να αποχωρήσει την ξεχνάνε. Και τι αν διαμαρτυρόμαστε όλοι ότι χάλασαν τα σχέδια του Σαββάτου από τις βροχές και όλες οι θηλυκές υπάρξεις γκρινιάζουν συνεχώς ότι <<σγούρηνε>> το μαλλί; Στο τέλος φεύγει και δεν αφήνει τίποτα ξεχωριστό πίσω, μόνο τη αίσθηση μιας διεστραμμένης μελαγχολίας λόγω του μουντού καιρού.
        Ευτυχώς όμως υπάρχει και μια εποχή μοναδική που χαράζεται στην μνήμη μας και στην καρδιά μας και μας γεννά αισιόδοξα συναισθήματα. Και φυσικά θεωρείται ο βασιλιάς των εποχών , ο χειμώνας. Η κορόνα του απονεμήθηκε σε μια συγκέντρωση των μηνών, των ημερών και των κλιματολογικών συνθηκών ως η πιο εκφραστική και επιβλητική παρουσία στον χώρο της show-seasons. Πήρε το βραβείο ‘’Καλύτερης εποχής της χρονιάς’’ και από τότε έχει ακολουθήσει μια ανοδική σταδιοδρομία στο χώρο του θεάματος- με το χιόνι- και της εθελοντικής προσφοράς-ενώνει και φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Κατάφερε να γίνει αγαπητός στο ευρύ κοινό μέσα από το ντεμπούτο του στο έργο << Hello winter >> ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που χρησιμοποιήθηκε ως συστατικό επιτυχίας σε διάφορα έργα Hollywood. Η επιτυχία του όμως κορυφώθηκε όταν κέρδισε ένα Oscar για την ερμηνεία του στην ταινία << Go away autumn, I’m coming>>
       Μέσα από όλα αυτά έγινε φανερή πιστεύω η ιδιαίτερη αδυναμία που τρέφω στο χειμώνα. Ζητώ ταπεινά συγνώμη από τις λατρεμένες εποχές και τον τρόπο που τις παρουσίασα αλλά την καρδιά μου έχει κλέψει ένας. Ένας κύριος μοναδικός που έρχεται κάθε χρόνο για να μας ξεκουράσει, να μας αναζωογονήσει, να μας φέρει κοντά και συνάμα να μας καψουρέψει με τον αντιφατικό χαρακτήρα του. Μέσα το σπίτι είναι πιο ζεστό από ποτέ και έξω το περιβάλλον το πιο κρύο του χρόνου. Άλλωστε όλες οι γυναίκες αυτό δεν ζητάμε; Ένα μυστήριο να ανακαλύψουμε; Αν μη τι άλλο όσο και αν έχει επικρατήσει το καλοκαίρι ως η πιο <<παιχνιδιάρικη>> εποχή, ο χειμώνας είναι η πιο ερωτική εξ ού και το ρητό ‘’Έξω κάνει κρύο , καιρός για δύο’’. Εξάλλου τέτοιες μέθοδοι είναι και πρακτικοί γιατί το πετρέλαιο τελειώνει και κάπως πρέπει να ζεσταθούμε, ας αφεθούμε φίλοι μου στο χειμώνα.
       Με μια πιο ρεαλιστική ματιά, ο χειμώνας είναι η ιδανική εποχή για να καλύψουμε τις ελλείψεις μας σε όλους τους τομείς. Είτε στα αποθέματα ενέργειας , είτε στην ξεκούραση, είτε στον έρωτα. Και το θετικό είναι ότι δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να περάσεις όμορφα. Κάνε απλά μια βόλτα στα στενά της πόλης σου, θαύμασε τα χιονισμένα και στολισμένα σπίτια και χόρεψε λίγο στις μουσικές όταν δεν θα κοιτάει κανείς. Το χειμωνιάτικο συναίσθημα υπάρχει μέσα σε κάθε στολίδι και κάθε λαμπάκι και φωτίζει και εμάς. Τηλεφωνήστε σε παλιούς φίλους, δεθείτε με τους δικούς σας, πιστέψτε στη δύναμη των Χριστουγέννων και αν είστε καλά παιδιά ίσως ο Άγιος -Βασίλης να σας φέρει δωράκι- όποιος ζήτησε το i-phone ας μην ελπίζει, μέχρι blackberry διαθέτει το κατάστημα. Όπως είπε άλλωστε και ο Pietro Aretino <<Ας αγαπήσουμε τον χειμώνα γιατί είναι η ευφυής Άνοιξη>> και ίσως έτσι υποδεχτούμε και την καινούργια χρονιά με μεγαλύτερη αισοδοξία.
Καλή χρονιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: